قال الله تعالى ථ ඥ فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ = سورة البقرة ථ 152ග
උත්තරීතර අල්ලාහ් පවසයි.: ”නුඹලා මාව සිහිකරහු, මමද (ඉතා කාරුණිකව) නුඹලාව සිහිපත් කරමි.” (අල්-බකරා: 152)
قال الله تعالى ථ ඥ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا = سورة الأحزاب ථ 41ග
උත්තරීතර අල්ලාහ් පවසයි.: ”විශ්වාසවන්තයිනි, අධික වශයෙන් අල්ලාහ්ව සිහිපත් කරන්න.” (අල්-අහ්සාබ්: 41*
قال الله تعالى ථ ඥ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا= سورة الأحزاب، آيةථ 35
උත්තරීතර අල්ලාහ් පවසයි.: ”අල්ලාහ්ව අධික ලෙස සිහිපත් කරන පිරිමින්ටද අධීක ලෙස සිහිපත් කරන ස්ත‍්‍රීන්ටද. සමාව හා උතුම් වූ ප‍්‍රසාදයන් ද අල්ලාහ් සූදානම් කර ඇත.” (අල්-අහ්සාබ්: 35*
قال الله تعالى ථඥ وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ = سورة الأعراف ථ 205ග
උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසයි. ”(¥තය* ඔබ ඉතා යටහත් පහත් බවින් හා බිය බැතියෙන් යුතුව පහත් හඩින් ඔබ තුළ උදේ සවස ඔබේ පරමාධිපතියාණන් සිහිකරන්න. නොසැලකිලිමත් අයගෙන් කෙනෙක් නොවන්න. (අල්-අඋරාෆ්: 205*
قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ,مَثَلُ الَّذِي يَذْكُرُ رَبَّهُ وَالَّذِي لَا يَذْكُرُ رَبَّهُ مَثَلُ الْحَيِّ وَالْمَيِّتِ, البخاري
”තම පරමාධිපතියාණන් සිහිපත් කරන අයටත් සිහිනොකරන අයටත් උදාහරණය වන්නේ ජීවතුන් අතර සිටින්නෙකු හා මරණයට පත්වූවේකුගේ උදාහරණය මෙනි” යනුවෙන් නබි (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්* තුමාණෝ ප‍්‍රකාශ කළහ. (බුහාරි*
قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ,أَلَا أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أَعْمَالِكُمْ وَأَزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ وَأَرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ إِنْفَاقِ الذَّهَبِ وَالْوَرِقِ وَخَيْرٌ لَكُمْ مِنْ أَنْ تَلْقَوْا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أَعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أَعْنَاقَكُمْ قَالُوا بَلَى قَالَ ذِكْرُ اللَّهِ تَعَالَى, الترمذي، وابن ماجه
”නුඹලාගේ ක‍්‍රියාවන්ගෙන් ඉතා ශ්‍රේෂ්ඨවූත්, නුඹලාගේ රජු(අල්ලාහ්* ඉදිරියේ පවිත‍්‍රවූත් නුඹලාගේ තනතුරු උසස් කරවන්නාවූත් රන් රිදී දන්දීමටත් වඩා වැදගත් වූත්, ධර්ම යුද්ධයකදී විරුද්ධවාදියෙකුගේ ගෙල කපා දැමීම හෝ ඔබේ ගෙල විරුද්ධවාදියා විසින් කපා දැමීම යන වීර ක‍්‍රියාවන්ටත් වඩා වටිනාකමින් යුත් ක්රියාවක් දන්වන්න ද? යනුවෙන් නබි(සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්* තුමාණෝ තම සහාබාවරුන්ගෙන් විමසූහ. එවිට සහාබාවරු ”එසේය” යනුවෙන් පිළිතුරු දුන්හ. එවිට නබි(සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්* තුමාණෝ එය අල්ලාහ් සිහිපත් කිරීම යැයි පැවසූහ. (තිර්මිදි, ඉබ්නු මාජාහ්*
قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى ,أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِي بِي وَأَنَا مَعَهُ إِذَا ذَكَرَنِي فَإِنْ ذَكَرَنِي فِي نَفْسِهِ ذَكَرْتُهُ فِي نَفْسِي وَإِنْ ذَكَرَنِي فِي مَلَإٍ ذَكَرْتُهُ فِي مَلَإٍ خَيْرٍ مِنْهُمْ وَإِنْ تَقَرَّبَ إِلَيَّ بِشِبْرٍ تَقَرَّبْتُ إِلَيْهِ ذِرَاعًا وَإِنْ تَقَرَّبَ إِلَيَّ ذِرَاعًا تَقَرَّبْتُ إِلَيْهِ بَاعًا وَإِنْ أَتَانِي يَمْشِي أَتَيْتُهُ هَرْوَلَةً, بخاري ومسلمග
උත්තරීතර අල්ලාහ් මෙසේ පවසන බව නබි(සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්*තුමා පවසයි. ”මාගේ ගැත්තා මා ගැන සිතන්නේ කෙසේද? මමද එසේ වෙමි. ඔහු මා සිහිපත් කරන විට මමද ඔහු සමග වෙමි. යම් පිරිසක් සමග මා සිහිපත් කරන්නේ නම් මම ඊට වඩා වැදගත් පිරිසක් අතරේ ඔහුව සිහිපත් කරමි. ඔහු වියතක් මට සමීපවන විට මම රියනක් ඔහුට සමීප වෙමි. ඔහු රියනක් මට සමීපවන විට මම බඹයක් ඔහුට සමීපවෙමි. ඔහු මා වෙතට පයින් ගමන් කරමින් එන්නේ නම් මම ඔහු වෙත දුවගෙන යමි.” (බුහාරි, මුස්ලිම්* වාර්තාකරු: අබ්දුල්ලාහ් බින් බුස්රි(රලියල්ලාහු අන්හු*
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُسْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَجُلًا قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ شَرَائِعَ الْإِسْلَامِ قَدْ كَثُرَتْ عَلَيَّ فَأَخْبِرْنِي بِشَيْءٍ أَتَشَبَّثُ بِهِ قَالَ ,لاَ يَزَالُ لِسَانُكَ رَطْبًا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ, :الترمذي*
”කෙනෙක් නබි (සල්*තුමා වෙත පැමිණ, අල්ලාහ්ගේ ¥තයාණෙනි මා පිළිපැදිය යුතු නීතිරීති බොහෝමයක් ඉස්ලාමයේ ඇත. ඒවායින් ප‍්‍රධාන වශයෙන් මා ඉටු කළ යුතු දෙයක් ගැන කියා දෙනු මැනව යනුවෙන් කීය. එවිට නබි(සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්* තුමාණෝ ඔබේ දිව අල්ලාහ් සිහිපත් කිරීමෙහි (නිරතුරුව තබාගන්න* තෙත්ව තබන්න.” යැයි පිළිතුරු දුන්හ. (තිර්මිදි, ඉබ්නු මාජාහ්*
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ قَرَأَ حَرْفًا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ فَلَهُ بِهِ حَسَنَةٌ وَالْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا لَا أَقُولُ الم حَرْفٌ وَلَكِنْ أَلِفٌ حَرْفٌ وَلَامٌ حَرْفٌ وَمِيمٌ حَرْفٌ :الترمذي*
”අල්ලාහ්ගේ ¥තයාණෝ (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්* මෙසේ ප‍්‍රකාශ කළහ. ”යමෙක් අල්ලාහ්ගේ ග‍්‍රන්ථයෙන් (අල්කුර්ආනයෙන්* අකුරක් කියවයිද ඔහුට එක් පිනක් ලැබෙනු ඇත. එක් පින දසගුණයක් වෙයි. අලිෆ් -ලාම් – මීම් යනු එක අකුරක් ලෙස මා නොපවසමි. එහෙත් අලිෆ් එක් අකුරකි, තවද ලාම් තව අකුරකි මීම් තව අකුරකි.” (තිර්මිදි, සහීහ් තිර්මිදි, අල්ජාමිඋස් සහීහ්*
عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ قَالَ خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَنَحْنُ فِي الصُّفَّةِ فَقَالَ ,أَيُّكُمْ يُحِبُّ أَنْ يَغْدُوَ كُلَّ يَوْمٍ إِلَى بُطْحَانَ أَوْ إِلَى الْعَقِيقِ فَيَأْتِيَ مِنْهُ بِنَاقَتَيْنِ كَوْمَاوَيْنِ فِي غَيْرِ إِثْمٍ وَلَا قَطْعِ رَحِمٍ فَقُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ نُحِبُّ ذَلِكَ قَالَ أَفَلَا يَغْدُو أَحَدُكُمْ إِلَى الْمَسْجِدِ فَيَعْلَمُ أَوْ يَقْرَأُ آيَتَيْنِ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ خَيْرٌ لَهُ مِنْ نَاقَتَيْنِ وَثَلَاثٌ خَيْرٌ لَهُ مِنْ ثَلَاثٍ وَأَرْبَعٌ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَرْبَعٍ وَمِنْ أَعْدَادِهِنَّ مِنْ الْإِبِلِ, :مسلم*
”අප මදීනා පල්ලියේ පිල උඩ වාඩිවී සිටින විට අල්ලාහ්ගේ ¥තයාණෝ පිටතට පැමිණ ”ඔබලා දිනපතා බුත්හාන් හෝ අකීක් යන ඔටුගාල්වලට ගොස් කිසිම පවකින් තොරව ඥාතිත්වය බිද නොදමමින් අනර්ගතම (වටිනා* ඔටුවන් දෙදෙනා බැගින් ලබා ගන්න සතුටුවන්නේද”ැයි විමසූහ. එවිට ”අල්ලාහ්ගේ ¥තායාණෙනි එය අපි ප්රිය කරමු.” යැයි පිළිතුරු දුනිමු. එවිට නුඹලා පාන්දරින් මස්ජිදයට ගොස් අල්ලාහ්ගේ ග‍්‍රන්ථයෙන් ආයාත් දෙකක් ඉගැනීම හෝ කියවීම එවැනි ඔටුවන් දෙදෙනෙකු ලබා ගැනීමට වඩා ශ්‍රේෂ්ඨය. ආයාත්(වාක්‍ය* තුනක් ඔටුවන් තුන් දෙනෙකුටද ආයාත් හතරක් ඔටුවන් හතර දෙනෙකුටද කියවන හෝ ඉගෙන ගන්නා ආයාත් සංඛ්‍යාව වැඩිවන තරමට (ඔටුවන්ගේ සංඛ්‍යාව වැඩිකරමින් ඒ සියල්ලට වඩා* ඒවා ශ්‍රේෂ්ඨවේ.” වාර්තාකරු උක්බා බින් ආමිර් (මුස්ලිම්*
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ ,مَنْ قَعَدَ مَقْعَدًا لَمْ يَذْكُرْ اللَّهَ فِيهِ كَانَتْ عَلَيْهِ مِنْ اللَّهِ تِرَةٌ وَمَنْ اضْطَجَعَ مَضْجَعًا لَا يَذْكُرُ اللَّهَ فِيهِ كَانَتْ عَلَيْهِ مِنْ اللَّهِ تِرَةٌ, :ابو داود*
අබූ හුරෙයිරා (රලියල්ලාහු අන්හු* විසින් වාර්තා කරන ලදී. අල්ලාහ්ගේ ¥තයාණෝ (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්* මෙසේ ප‍්‍රකාශ කළහ. ”අල්ලාහ් සිහිපත් නොකරමින් එක් ස්ථානයක කවරෙකු අසුන් ගන්නේද ඔහු අල්ලාහ් වෙතින් විශාල පාඩුවක් අත්්කර ගත්තේය. අල්ලාහ් සිහිපත් නොකරමින් එක් ස්ථානයක කවරෙකු නිදා ගත්තේද, ඔහුද අල්ලාහ් වෙතින් විශාල පාඩුවක් අත්්කර ගත්තේය (අබූ දාවූද්*
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ ,مَا جَلَسَ قَوْمٌ مَجْلِسًا لَمْ يَذْكُرُوا اللَّهَ فِيهِ وَلَمْ يُصَلُّوا عَلَى نَبِيِّهِمْ إِلَّا كَانَ عَلَيْهِمْ تِرَةً فَإِنْ شَاءَ عَذَّبَهُمْ وَإِنْ شَاءَ غَفَرَ لَهُمْ , :الترمذي*
අබූ හුරෙයිරා (රලියල්ලාහු අන්හු* විසින් වාර්තා කරන ලදී. අල්ලාහ්ගේ ¥තයාණෝ (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්* මෙසේ ප‍්‍රකාශ කළහ. ”අල්ලාහ් සිහිපත් නොකරමින් හා ඔවුන්ගේ වක්තෘවරයා කෙරෙහි ආශිර්වාද නොකරමින් (සලවාත් නොකීමෙන්* එක් ස්ථානයක කවර කණ්ඩායමක් අසුන් ගන්නේද ඔවුන් වෙත අල්ලාහ් විසින් විශාල පාඩුවක් ගෙන දෙනු ඇත. ඔහු කැමති නම් ඔවුනට දඬුවම් කරයි. ඔහු කැමති නම් ඔවුනට සමාව දෙයි.” (තිර්මිදි*
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ,مَا مِنْ قَوْمٍ يَقُومُونَ مِنْ مَجْلِسٍ لَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ فِيهِ إِلَّا قَامُوا عَنْ مِثْلِ جِيفَةِ حِمَارٍ وَكَانَ لَهُمْ حَسْرَةً, :ابو داود*
තවත් හදීසයක ”යම් පිරිසක් දෙවියන් සිහිපත් නොකර රැුස්ව සිටිතැනින් විසිරයන්නේ නම් ඔවුන් බූරුවෙකුගේ මළකුනක් උඩ සිට විසිර ගිය පිරිසක් වැනිය. ඔවුනට අත්වන්නේ ඛේදවාඡුකයකි.” (අබූ දාවුද්, අහ්මද් සහීහ් ජාමිඋ*
www.yayuthumaga.com