සංස්කරණය:
ආචාර්්‍ය මුහම්මද් බාගිල්
පරිවර්තනය:
එස්. එම්. මන්සූර්
මෙම සිංහල අනුවාදයෙහි සඳහන් වන සියලූ ම බයිබල් වාක්‍ය උපුටා ගනු ලැබුවේ, ශ‍්‍රී ලංකාවේ කොළඹ- 3 – ගාලූ පාරේ අංක 293 දරන ස්ථානයෙ හි පිහිටි “ශ‍්‍රී ලංකා බයිබල් සමාගම” විසින් වර්ෂ 1938 හි දී ප‍්‍රකාශනයට පත් කළ “ශුද්ධ බයිබලය” මගින් ය.
මනුෂ්‍යයිනි!
ඔබත් ඔබට පෙරාතුව සිටියවුනුත් මැවූ
ඒ ස්වාමියා (අල්ලාහ්) ට අවනතවන්න.
මෙලෙසින් පමණකි
ඔබට ඔබ ව බේරාගත හැක්කේ.
ඔබට පොළොව යහනාවක් හා
අහස වියනක් කළේ ඔහුය. තව ද,
ඔබගේ පෝෂණය සඳහා
සෑම ආහාර වර්ගයක් ම වැඞීම සඳහා
අහසින් වැසි වස්සවන්නේ ඔහු ය.
එබැවින්, ඔබ මෙය (පැහැදිලිව) දත් විට,
අල්ලාහ් සමග සම තැන් ගැනීමට
සමානයන් සාදා නොගත යුතුයි.
සත්‍යය අසත්‍යය සමග මුසුකොට
අවුල් නොකරන්න.
දැන දැන ම
සත්‍ය වසන් නොකරන්න.
කෙනෙකුට තව කෙනෙකුගෙන්
පිහිටක් පැතිය නොහැකි,
කෙනෙකුට තව කෙනෙකු වෙනුවෙන්
මැදිහත් වීමක් කළ නොහැකි,
කිසිම වන්දියක්
කෙනෙකුගෙන් භාර නොගනු ලබන,
වැරදිකරුවන්ට
කිසිම අතකින් සරණක් නොලැබෙන
දිනය ගැන සිතා
ඉන් ආරක්‍ෂා වීමට සූදානම් වන්න.
ශුද්ධවූ අල්කුර්ආන්, අල් බකරා පරිච්ඡේදය, වාක්‍ය 21-22 – 42 හා 48
සත්‍යය වෙත නැඹුරුවූ හදවතකින් ………..
කුඩා කල පටන්
කි‍්‍රස්තියානි ඇදහීම් අනූව හැදුණු වැඩුණු
මම ඇමරිකානුවෙක්මි.
එක ම දෙවියන් වූ අල්ලාහ් සොයා
මගේ ආධ්‍යාත්මික ගමන ආරම්භ කිරීමට පෙර,
මම බොහෝ සේ වැරදි ව හැසුරුණු කෙනෙක්මි.
එකල් හි මෙම ”කි‍්‍රස්තියානි – මුස්ලිම් සංවාදයක්” නම් වූ
අගනා පොතේ මුල් පිටපත ලදිමි.
එය එක් වතාවක් දෙවතාවක් නොව නැවත නැවතත්
කීප වතාවක් ම කියවූයෙමි, එහි ඇති අදහස් අනූව වාද විවාද කළෙමි.
අවසානයේ දී, මෙහි අඩංගු කරුණු පිළිබඳ ව සෑහෙන දැනුමක් ද
ශුද්ධ වූ බයිබලයේ ”කින්ග් ජේම්ස්” අනුවාදයෙන් හා
ශුද්ධවූ කුර්ආනයෙන්
උපුටා ගත් වාක්‍ය රැසක් ගැන දැනුමක් ද ලබා ගතිමි.
දැන්, ඉස්ලාමය ගැන මනා අවබෝධයක් ලත් මා
එය මුළු හවදවතින් ම පිළිගත් බවට සාක්ෂි දරමි:
”අෂ්හදු අන්ලා ඉලාහ ඉල්ලල්ලාහු වහ්දහු ලා ෂරීකලහු ව අෂ්හදු අන්න මුහම්මදන් අබ්දුහු වරසූලූහු”
මෙහි තේරුම මෙය යි:
”අල්ලාහ් හැර නැමදීමට (අවනතවීමට, නීති සම්පාදනය කිරීමට)
වෙන දෙවි කෙනෙක් නැත, මුහම්මද් (සල්) තුමා අල්ලාහ්ගේ දාසයෙක් හා වක්තෘවරයෙක් වෙයි.”
මෙම මූලික වූත්, ඉතා පැහැදිලි වූත් සාක්‍ෂිය
මුළු මානව සංහතිය ම පිළිගෙන, කවදා හෝ
අල්ලාහ්ට අවනත වන බව මම ස්ථීරව ම විශ්වාස කරමි.
කෙටියෙන් හා කියවීමට ඉතා පහසුවෙන් සකසා ඇති මෙම පොත් පිංචය, ලොව වෙසෙන සෑම කෙනෙක් ම කියවනවා ඇතැ යි මම බලාපොරොත්තු වෙමි. තව ද, ශාන්තිය ගෙනදෙන සත්‍ය මාර්ගයක් සොයමින් සිටින බොහෝ දෙනා, මෙය කියවා ඉස්ලාමය පිළිගන්නා බව ද මම මුළු හදවතින් ම විශ්වාස කරමි.
රෝයි අර්ල් ජෝන්සන්
මහා කාරුණික අති දයාන්විත අල්ලාහ්ගේ නාමයෙන්….
හැඳින්වීම
‘‘කි‍්‍රස්තියානි, මුස්ලිම් සංවාදයක් යන අගනා පොතේ මුල් පිට පිටපත කියවීමටත් සත්‍යය අවබෝධ කර දෙන සාක්ෂිවලින් සමන්විත මෙයට හාඳින්වීමක් ලියවීමටත්, අවස්ථාව ලබාදුන් අල්ලාහ්ට පමණකි ප‍්‍රශංසා සියල්ලම හිමිවන්නේ.
එක කලෙක බොහෝ දෙනෙක් සත්‍ය බව විශ්වාස කළ(අදත් විශ්වාස කරන) බොහෝ කරුණු කෙරෙහි අභියෝගයක් දක්වන සාක්ෂි රැුසක් මෙම පොතෙහි අඩංගු වී ඇත. එම සාක්ෂි ආගම් සංසන්දනය කරමින් සත්‍ය සොයා යන සියළු දෙනාම මවිතයට පත්කරන සුළුය.
වෛද්‍යාචාර්්‍යය හසන්. එම්. බාලිග් තුමාගේ මෙම කෘතිය, ඔහුගේ පර්යේෂණවලින් ලබාගත් සත්‍ය කරුණු හා ඒ අනූව ගත් තීරණයක් කෙටියෙන් හා පැහැදිළිව ගෙන දක්වයි. ආචාර්්‍ය බාලිග් තුමා වසරක අධික කාලයක් කිතු දහම හා බයිබලය ගැන ගැඹුරු පර්යේෂණයක් පවත්වා ඇත. එයින් එතුමා ලත් කරුණු හා විස්තර අපමණයි.
ප‍්‍රධාන වශයෙන්, කි‍්‍රස්තු භක්තිකයින් තම ප‍්‍රධාන විස්වාසිත (ති‍්‍රත්ව යේසුස් වහන්සේගේ දේවත්වය වැනි) කරුණුවල භේද වනවා පමණක් නොව, කි‍්‍රස්තියානි සභාවේ අනේක ප‍්‍රතිපත්ති බයිබලයේ අදහස් සමග ගැටෙන ඉවහෝ බයිබලය අනේක තැන්හි එයටම පටහැනි වන බව හෝ, ඔව්හු නොදැන සිටින බවත් ආචාර්්‍ය බාගිල් තුමා සැකයෙන් තොර ව දැන ගත්තේය. තව ද එතුමා තමාගේ පර්යේෂණය පවත්වාගෙන ගිය එම කාලය තුළ ක‍්‍රිස්තියානි පාදිරිවරුන් හා බැතිමතුන් සමග බොහෝ විට සාකච්ජාවන් පැවැත්වුයේය. සංවාදයන්හි යෙදුනේය. මෙම කෘතිය සකස් කිරීමට ඒවායෙන් ලැබුණු රුකුල හා උනන්දුව කිව නොහැකි තරම්ය.
බයිබලය මනා සිහිබුද්ධියෙන් යුතුව කියවන කෙනෙක් – යේසුස් වහන්සේ තමා දෙවිකෙනෙකු බව කිසිවිටෙක නොකී බවත්, උන්වහන්සේ කුරුසියේ මරණයට පත් නොවූ බවත්, උන්වහන්සේ පැවැත් වූ ප‍්‍රතිහාර්්‍යය වෙනත් වක්තෘවරුන් විසින් පමණක් නොව මිථ්‍යා දෘෂ්ටිකයින් විසින් පවා පවත්වා ඇති බවත්, උන්වහන්සේම වක්තෘවරයාණන් වූ මුහම්මද් (සල්) තුමාගේ පැමිණීම පිළිබඳ අනාවැකි පවසා ඇති බවත් දැන ගන්නා විට පුදුමයට පත්වනවාට සැක නැත. මෙම කරුණු ඇතුළු ව තවත් කරුණු රාශියක් බයිබලයේ සාක්ෂි ඇතිව, සවිස්තරව මෙම පොතෙහි ගෙන දක්වා ඇත.
එකිනෙකට පටහැනි වූ මෙම කරුණු මනාව දැනගන්නා කෙනෙකුගේ සිතෙහි “බයිබලය දේව ග‍්‍රන්ථයක් ද?” යන ප‍්‍රශ්ණය මතුවනවාට කිසිදු සැකයක් නැත. ආචාර්්‍ය බාගිල් තුමාගේ උත්සහය වන්නේ කිතු බැතිමතුන් අපහාස කිරීම නොවෙයි.
යේසුස් වහන්සේ හා උන්වහන්සේගේ අනුශාසනා සමච්චලයකට භාජන කිරීම ද නොවෙයි. එවැනි චේතනාවන්ගෙන් අල්ලාහ් අප සැම බේරා ගනිත්වා….
නියත වශයෙන් ම ආචාර්්‍ය බාගිල් තුමා කල්පනා කොට ඇත්තේ, අප කාටත් යහපතක් කිරීමට මිස අයුක්තියක් කිරීමට නොවන බව එතුමාගේ මෙම පොත කියවන යමෙක් වටහාගන්නවා ඇත. එතුමාගේ ප‍්‍රයත්නය වනුයේ දෙවියන්ට හා ඔහුගේ වක්තෘවරුන්ට විරුද්ධව නගා ඇති චෝදනා ද, ඔවුන් ගෙන දක්වා ඇති වැරදි අදහස් ද, ඔහුන් වටා ගොතා ඇති අමූලික බොරු ද, ඔහුන්ව අපහාස කිරීමට යොදාගත් පාපකාරී ක‍්‍රියා බවත්, ඒවා නිසා දෙවියන්ගේ කෝපයට ලක්වන බවත් පෙන්වා දී, එවැනි කි‍්‍රයාවන්හි යෙදෙන්නන් යහ මග කැඳවීම ය.
”කි‍්‍රස්තියානි මුස්ලිම් සංවාදයක්” නමැති මෙම පොත ඉහත සඳහන් කරුණු පිළිබඳ ඉස්ලාමීය ආකල්ප කුමක්ද යි පැහැදිළි කරයි. තව ද, යේසුස් වහන්සේ ට වර්ෂ 600 ට පසු ව පැමිණි අවසාන වක්තෘවරයානන් වූ මුහම්මද් (සල්) තුමාට අනාවරණය වූ අල් කුර්ආනය, යේසුස් වහන්සේ ගෙන ආ දේව පනිවිඩයෙහි දැනුවත් ව හෝ නොදැනුවත් ව හෝ ඇතුල් වී ඇති වැරදි, කෙසේ නිවැරදි කරන්නේ ද යන්න ද මනාව පැහැදිළි කරයි.
මෙම පොත මුස්ලිම් වරුන්ට මෙන් ම කිතු බැතිමතුන්ට ද ඉතා වටිනා ඥානාගාරයක් වෙයි. විශේෂයෙන්, ඉස්ලාම් හා කි‍්‍රස්තියානි ආගම් දෙක අතර ඇති වෙනෙස හා සත්‍යතාවය දැනගැනීම පිණිස සාකච්ජාවන් හි යෙදෙන්නන් හට අවශ්‍ය කරුණු ගෙන දෙන අගනා වස්තුවක් වෙයි. මුස්ලිම් වරුන්, කිතු බැතිමතුන් ඉස්ලාමය වෙත කැඳවීමට කරන ප‍්‍රයත්නයන් හි මෙම පොත කාර්ය සාධන උපකරණයක් වනවා ඇත. ඉන් ෂා අල්ලාහ්…
කිතු බැතිමතුන් විවෘත සිතකින් යුතුව මෙම පොත කියවන්නේ නම්, ඇත්ත වශයෙන් ම බයිබලය උගන්වන කරුණු මොනවා ද? යේසුස් වහන්සේ දේශනා කළේ මොනවා ද? යන්න වටහා ගන්නවා ඇත. මුස්ලිම් නොවන අය මෙම පොත කිය වූ විට ඔවුන් සත්‍යය වටහාගෙන, ඇත්තේ එකම දෙවියෙකි: ඔහු අල්ලාහ් ය මුහම්මද් (සල්) තුමා අල්ලාහ් ගේ දාසයා හා වක්තෘවරයාණන් යැයි මුවින් පවසා මුස්ලිම් වන බව මුස්ලිම්වරයෙකු වශයෙන් මම ස්ථීරව ම විශ්වාස කරමි.
අසත්‍ය අන්ධකාර පළවා, සත්‍ය ආලෝකය ලබා දීමට ආචාර්්‍ය බාගිල් තුමා ගත් මෙම ප‍්‍රයත්නය අල්ලාහ් පිළිගනිත්වා. එතුමාට ඉතා උසස් තිළිණ හා දායාදයන් පිරිනමත්වා.
අල්ලාහ්ගේ අනුග‍්‍රහය හා ආශිර්වාදය අප සියළු දෙනාටම ලැබේවා.
මුහම්මද් ඒ නූබ්
කතෘ කථා කරයි….
මහා කාරුණික අති දයාන්විත
අල්ලාහ්ගේ නාමයෙන්….
මම
කි‍්‍රස්තියානි පාදිලිවරුන් හා
එම ආගමේ වෙනත් බැතිමතුන් සමග
පැවැත් වූ සංවාද සමහරකින්
ලද ප‍්‍රතිඑලයකි
මෙම පොත් පිංචය
අප පැවැත් වූ එම සංවාද
ආචාර සම්පන්න වහා
පි‍්‍රය උපදවන අන්දමින්
තිබුණු අතර
ඒවා හි සහභාගි වූ සියළු දෙනාටම
ඉතාමත් ප‍්‍රයෝජනවත්ව ද තිබුණේ ය.
විශේෂයෙන් කිවයුතු කරුණක් නම්
එම සංවාදයන් හි සහභාගි වූ
කිසිම කිතු බැතිමතෙකුගේ
ආගමික හැඟීම් පෑරෙන අන්දමින්
එකකුදු අදහස් ඒවා හි නොවීම ය.
මෙම පොත් පිංචය
සිතිවිලි පුබුදු කරවන සුළු ය.
කිතු දහමට අභියෝගයක් ය.
ආගම් සංසන්දනය කරමින්
සත්‍යය සොයා යන
සහෝදර සහෝදරියන්ට
අගනා අත් පොතක් ය.
එච්. එම්. බාගිල් එම්. ඞී
(වර්ෂ 1984 ජනවාරි මාසය)
පෙර වදන
මිනිසා ලබා ඇති සම්පත්වලින් බුද්ධිය තරම් වටිනා තව එකක් මේ මිහිපිට නොමැත.මෙම බුද්ධිය තුළින් ඔහු ලොව ඇති අනෙක් ජීවින්ගෙන් වෙන්වී ඉතාමත් උතුම්, විශිෂ්ඨ තැනක් ලබා සිටියි. මිනිසා මේසා විශාල බුද්ධියක් ලබා ඇත්තේ නිකමට නොවන බවත්, යන්නන් වාලේ යන්නටවත් නොවන බවත් අපි වටහාගත යුතු ය.
අපි සියළුම නින්දෙන් අවදි වූ විනාඩිය පටන් නැවතත් නින්දට යන අවස්ථාව දක්වා ම නොයෙකුත් කාර්්‍යයන් හි නියුතු වන්නෙ මු. එම කාර්ය ජීවිතයේ නොයෙක් ක්ෂේත‍්‍රයන්ට අදාල ඒවා වේ. මෙම කාර්ය සියල්ලෙහිම අපගේ වටිනා බුද්ධිය ප‍්‍රයෝජනවත් කරගෙන යහ මග යෑම අවශ්‍යයි. එසේ නැතිව බුද්ධිය පැත්තකට දමා තමන් සිතූ පරිදි කටයුතු කිරීම හෝ අන් අයගේ අදහස් අන්ධයන් මෙන් සිතට ගෙන ගමන් කිරීම හෝ මෝඩකමකි. බුද්ධිය නිගා කිරීමකි. අද සිදුවී තිබෙන්නේ මෙයයි. බුද්ධිය තුට්ටුවකටවත් ගණන් නොගෙන අනුන්ගේ අදහස් ඔස්සේ අඳුර කරා යාම මිනිසාගේ සිරිතක් වී ඇත. මෙයින්, අසහනය, අධර්මිෂ්ඨකම, විෂමාචාරය වැනි දේ රජ කරයි.
බටහිර කි‍්‍රස්තියානි ලොවෙ හි ඇති වූ විද්‍යාත්මක දියුනුව නිසාම ඔවුන්ගේ ආගමික, සංස්කෘතික අදහස් හා මගපෙන්වීම් හරි ද, වැරදි ද යන්න පරික්ෂා නොකොට පිළිගෙන, ලොව ඒ මාර්ගයේ යන්නේ ය. ඔවුන්ගේ අඩ නිරුවත් ඇඳුම් අපගේ තරුණ තරුණියන් ලබාගත් විශේෂ වරප‍්‍රසාද මෙන් තකා, ඒවා ඇඳ තෘප්තිමත් වන්නේය.
මෙවැනි අවධියක ආචාර්්‍ය බාගිල් තුමාගේ මෙම කුඩා පොත සෑම මිනිසෙකුගේම බුද්ධියට තට්ටු කරයි. කිතු දහමේ හා එම දහම අදහන්නන්ගේ ඇඳහීම්වල ඇති වැරදි නිසියාකාරව, සාක්ෂි ඇතිව මෙහි පහදා දෙයි. මෙම පොත විවෘත සිතකින් යුතුව කියවීමද ,මෙහි ඇති කරුණු ගැන හුදකළාව ඉඳ කල්පනා කිරීමද, සත්‍යය වැටහුණු කළ එය සිත් සතුටින් පිළිගෙන ඒ අනුව තම ජීවිතය හැඩගස්වා ගැනීම ද ඉතා යෝග්‍ය වන්නේ ය. බුද්ධියට තැනක් දුන්නා බඳු ය.
මෙම පොත සිංහල භාෂාවෙන් පරිවර්තනය කරදුන් ශී‍්‍ර ලාංකික එස්. ඇම්. මන්සූර් මහතාටත්, මෙයට නන් අයුරින් සහාය දුන් එම්. යූ. එම්. රහ්බි මහතා සහ ෆරීනා රයීසුල් ඉස්ලාම් මහත්මියටත්, මෙය මේ තරම් යහපත් ලෙසට මුද්‍රණය කිරීම සඳහා අකුරු ”ටයිප් සෙට්” කරදුන් එම්. එම් රෆියුද්දීන් මහතාටත් අල්ලාහ්ගේ ආශිර්වාදය හා අනුග‍්‍රහය සැමදා ලැබේවා යි ප‍්‍රාර්ථනා කරමු. මෙම පොත කියවන සෑම කෙනෙකුගේම සිතේ ඇති වැරදි මත දුරු වී ඔහුන්ට මෙලොව යහමග ද එලොව අල්ලාහ්ගේ තෘප්තිය ද ලැබේවා යි ද ප‍්‍රාර්ථනා කරමු.
ප‍්‍රකාශකයෝ-
තැ. පැ. අංක: 24932
රියාද්- 11456සවුදි අරාබියාව
1995-03- 25
බැතිමතෙකුගේ හා මුස්ලිම් වරයෙකුගේ පළමු හමුව
කිතු බැතිමතා පසුගිය අවුරුදු දහය තුළ ක‍්‍රිස්තියානීන් හා මුස්ලිම්වරුන් අතර ඔවුනොවුන්ගේ ඇදහීම් පිළිබඳව නොයෙකුත් සංවාදයන් පැවතී ඇත. මීට හේතුව කුමක්ද?
මුස්ලිම්වරයා: අපගේ දෙපාර්ශවයට ම පොදුවූ කරුණු රාශියක් තිබීම මීට හේතු වන බව මම සිතිමි. මෙලොවට වක්තෘවරුන් බොහෝ දෙනෙක් එවූ එකම මැවුම්කාරයා කෙරෙහි අපි විශ්වාසය තබන්නෙමු : යේසුස් වහන්සේ ආශිර්වාද ලත් මෙසායා [messiah] ලෙසත් දෙවියන්ගේ වචනයක් ලෙසත් විශ්වාසය තබන්නෙමු. එහෙත්, යුදෙව්වන් මෙම කරුණු විශ්වාසය නොකරති.
අල් කුර්ආනය මෙසේ පවසයි:
මලාඉකාවරු පැවසූහ: මර්යම් නියත වශයෙන්ම අල්ලාහ් තමන්ගෙන් වූ වචනයකින් ඔබට (පුතෙක් ලැබීමට ඇති බව) ශුභාරංචියක් පවසයි. ඔහුගේ නම මසීහ්, මර්යම්ගේ පුතා ඊසා යනුවේ. ඔහු මෙලොවෙහි ද එලොවෙහි ද ගෞරවයෙන් යුතු වූ ද, (දෙවියන් ඉතා) සමීපවුවන්ගෙන් කෙනෙක්ව ද සිටි.
මුස්ලිම්වරුන් හා ක‍්‍රිස්තියානීන් අතර යුරෝපය, කැනඩාව, ඇමරිකාව හා ඔස්ටේ‍්‍රලියාව ආදි රටවල සාකච්ජා පවත්වා ඇත. වැටිකන් නුවර (ක‍්‍රිස්තියානි) ශාස්ත‍්‍රයින් හා ඊජිප්තුෙවි මුස්ලිම් විශාරදයින් 1970 දී රෝමයේදීත් 1974 හා 1978 දී (ඊජිප්තුවේ අගනුවරය වූ) කයිරෝවෙහිදීත් සාකච්ජා පැවැත්වූහ. එමෙන් ම වැටිකන් නුවර ශාස්ත‍්‍රයින් සවුදි අරාබියාව් මුස්ලිම් ව්ශාරදයින් සමග 1974 දී රෝමයේ සාකච්ජා කළහ. (ශී‍්‍ර ලංකාවේ අගනුවර වූ) කොළඹ ද නොයෙකුත් සංවාද පැවැත් වූ අතර, ඉස්ලාමීය ඇදහිම් ව්ස්තර කරනමෙන් මුස්ලිම්වරුන් විටින්විට කි‍්‍රස්තියානි දේවස්ථාන වෙත කැඳවනු ලැබූහ.
කි. බැ: කි‍්‍රස්තියානි ආගම වර්ෂ 2000 ක් පමණ පැරණි ය..
ඉස්ලාමය වර්ෂ 1400 කින් පමන පැරණිය. එසේ නම් දැන් පවත්වන මෙම සංවාදයෙන් ශත වර්ෂ ගනනාවකට පෙර නොපැවැත්වූයේ ඇයි දැයි කිව හැකිද ?
මුස්: මුස්ලිම්වරුන් අධික ලෙස වෙසෙන ආසියානික හා අප‍්‍රිකානු රටවල් ගණනාවක් පසුගිය ශත වර්ෂ තුන හතරක් ම බි‍්‍රතාන්‍ය, ප‍්‍රංශය, ඕලන්දය, බෙල්ජියම. ස්පාඤඤය පෘතුගීසිය වැනි රටවල්වලට යටත්ව තිබුණි. එම අවස්ථාවේ ක‍්‍රිස්තියානි මිෂනාරි වලට අයත් බොහෝ ආක‍්‍රමිකයන් නොයෙකුත් උපක‍්‍රම යොදමින්ද, දුගී දුප්පත් මුස්ලිම්වරුන්ට වෛද්‍ය ප‍්‍රතිකාර, ඇඳුම්, ආහාර පානාදිය, රැුකියා වැනි දේ සපයා උදව් උපකාර කිරීමෙන්ද තම ආගමට හරවා ගැනීමට දැඩිලෙස උත්සහ කළහ. නමුත් මුස්ලිම්වරුන්ගෙන් ඉතා ටිකදෙනෙකි ඔවුන්ගේ ආගමට හැරුනේ. සමහරු ක‍්‍රිස්තියානි ආගමෙන් තමන්ට ශිෂ්ඨාචාරය සහ අද්‍යාපනික දියුණුව ලැබුණු බවට වැරදි මතයක් ඇති කරගෙන එම ආගම කරා ගියහ. ඇත්ත වශයෙන් යුරෝපයේ දේවස්ථානය (ක‍්‍රිස්තියානි මහා සභාව) හා වෙන වෙනම ක‍්‍රියාකාරීවන අන්දමින් වෙන් කිරීමෙන් පසුවය, ඔවුන් අදහස් කරන මෙම දියුණුව ලැබුවේ.
දෙවෙනි ලෝක සංග‍්‍රාමයෙන් පසු, ආසියාතික හා අප‍්‍රිකානු රටවල්හි විසූ මුස්ලිම්වරුන් බොහෝ දෙනෙක් බටහිරට ගොස් පදිංචි වූහ මොවුනතර කම්කරුවන් හා වෘතිය රැකියාවන් කරන අය බොහෝ දෙනෙක් සිටියහ. මෙම පදිංචි වීම මුස්ලිම්වරුන් ක‍්‍රිස්තියානි ජනතාව සමග ඉතාම සමීප වූ සම්බන්ධතාවයන් ඇතිකර ගැනීමට හේතු විය. මේ අතර මුස්ලිම් ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ගෙන් විශාල පිරිසක් ද බටහිර ඉස්ලාමය හඳුන්වා දීමෙ හි දැඩි උනන්දුවෙන් ක‍්‍රයාකරන්නට වූහ.
කි. බැ: මෙකල, මෙවැනි සංවාදය අධික ලෙස පැවැත්වීමට වෙනත් හේතු තිබේද ?
මුස්: මෙම දෙපාර්ශ්වය ම තම තමන්ගේ ආගම්වලට අන් අය හරවා ගැනීමේ තරඟකාරිත්වයෙන් යුතුව ක‍්‍රියා කළ මුත්, ඉස්ලාමය ප‍්‍රත්‍යක්ෂව බැලීමට කිතු බැතිමතුන් වැඩි වැඩියෙන් උනන්දු වූ නිසාත්, එකිනෙකා අන් මතයන්ට විරුද්ධව ක‍්‍රියා නොකරන තත්වයක් උදා වූ නිසාත් මොවුනතර පවතින පරතරය කි‍්‍රමානුකූලව අඩු වී ගෙන එන බවයි මම අදහස් කරන්නේ. “මුහම්මද් රැවටිලිකාරයෙක්” කාර්්‍යක්ෂම නොවූ තැනැත්තෙක් ”මී මැස්මොර රෝගියෙක්,” යනුවෙන් ක‍්‍රිස්තියානි ගුරුවරයෙක් නිතර නිතර කී බව මට තවමත් මතකයි. දැන් මෙලෙස ඉස්ලාමයට නින්දා අපහාස කරන ලේඛකයින් ඇත්තේ සුළු කොටසක් බව ඔබට වැටහෙයි.
මුස්ලිම් වරුන් වන අපි, යුදෙව්වන්ට මිත්‍යා දෘෂ්ටිකයන්ට ද වඩා කිතු බැතිමතුන්, අපට ළංවූවන් බව නිසැකව අපි විශ්වාසය තබා ඇත්තෙමු.
අල් කුර්ආනය මෙසේ පවසයි.
නියත වශයෙන්ම යුදෙව්වන් හා මිත්‍යා දෘෂ්ඨිකයින් මුඃමින්වරුන්ට (ඉස්ලාමය අදහන්නන්ට) දැඩි ලෙස වෛර කරන්නන් ලෙස (නබිතුමානනි) ඔබ දකින්නේය. නියත වශයෙන් ම අපි ක‍්‍රිස්තියානීන් වෙමු,යි පවසන්නන් මුස්ලිම්වරුන්ට ස්නේහයෙන් ඉතා සමීපවුවන් ලෙස (නබිතුමානනි) ඔබ දකින්නේය.මන්දයත් ,ඔවුනතර භක්තිමත් උගතුන් ද තාපස වරුන් ද සිටිති. තවද, ඔවුහු අහංකාර වන්නේ ද නැත.
ඉතිහාසයේ පළමු වරට ,ඉස්මායෙල්ගේ පුත‍්‍රයා වූ කේදාර්ගේ මාර්ගයෙන් ඉස්මායෙල්ගෙ පරම්පරාවේ පැවත එන කෙනෙකු ලෙස මුහම්මද් (සල්) තුමා පිළිගන්නා තරම්, සමහර කි‍්‍රස්තියානි ආගමික කොටස් අති ව්ශාල ලෙස දියුණු වී ඇත.
ඇමරිකාවේ පිහිටි ප්රෙස්බිටේරියන් [Presbyterian] දේවස්ථාන කි‍්‍රස්තියානි අධ්‍යාපන මණ්ඩලයේ අනුග‍්‍රහයෙන් වර්ෂ 1980 දී ප‍්‍රකාශනය කරනු ලැබූ ඬේවිස් බයිබල් ශබ්ධ කෝෂයේ [the davis dictionary of the Bible] හි කේදාර් යනු ඉස්මායේල්ගේ පරම්පරාවේ ඇති වූ ගෝත‍්‍රයක්ය. කේදාර්ගේ ජනයින් ලෙස හඳුන්වනු ලැබුවන් (ඉෂ්මායේල්ගේ පුත‍්‍රයා වූ) කේදාර්ගේ පරම්පරාවේන් පැවත එන්නෝය. අවසානයේ දී මුහම්මද් ඉපදුනේද ඔවුන්ගේ මෙම ගෝත‍්‍රයේය. සමස්ත ලෝක බයිබල් ව්ශ්ව කෝෂය [the international standard Bible Encyelopedia] ඒ.එම් ෆූල්ටන් [A.S. Fulton] පැවසූ බව මෙසේ සඳහන් කරයි. ඉෂ්මායේල්ගේ ගෝත‍්‍රයන් අතර කේදාර්ගේ ගෝත‍්‍රය ඉතා වැදගත් එකක් ව්ය යුතුයි. එහෙයින්, පසු කලෙක මෙම නව කාන්තාරයේ තිබුණු සෑම ගෝත‍්‍රයකට ම යෙදුනි.කේදාර් නම් වූ මෙම ගෝත‍්‍රය වෙතින් ඉෂ්මායේල්ගේ පරම්පරාවේ කෙනෙකු ලෙස පසු කලෙක මුහම්මද් උපත ලැබූ බව වංශ පරම්පරා ගැලිම්වරු ඔප්පු කරති.
ස්ම්ත්ගේ බයිබලය ශබ්ද කෝෂය මෙසේ සඳහන් කරයි. ඉෂ්මායේල්ගේ දෙවෙනි පුත‍්‍රයා කේදාර්ය .මෙම කේදාර්ගේ ගෝත‍්‍රයෙන් පැවත ආ ඉතාමත් කීර්තිමත් කුෙරෙෂ් කුලයෙ හි මුහම්මද් උපත ලැබීය. මෙනයින් එතුමා ආබ‍්‍රහම්ගේ පරම්පරාවේ කෙනෙකු වූ හ. හිජාස් හි විසූ අරාබින් බනී හබ්රු (රණ ශූරයෝ) නමින් අමතනු ලැබූහ. තව ද ඔවුහු, ආරම්භ කාලයේ සිටම ඉෂ්මායේල්වරුන්( ඉෂ්මායේල්ගේ පරම්පරාවේ අය) ලෙස හඳුන්වනු ලැබූහ.
පැල්ගේ‍්‍රව් [palgra] මෙසේ පවසයි, ”ඔවුන්ගේ (හිජාස්හි විසූ අරාබීන්ගේ) භාෂාව කුර්ආනය ලියන (අනාවරණය කරන) ලද (ක‍්‍රි. ව 610- එදා මෙන් වර්ෂ 1200 ටත් පසුව අදත්, කිසිදු වෙනසක් නොමැතිව පවිත‍්‍රව තිබීම පෙරදිග සමාජ ආයතනයේ ස්ථීරත්වය හා කල් පැවැතීම ඔප්පු කිරීමේ කදිම නිදසුනකි.
බටහර ලොවට පදිංචියට ගිය මුස්ලිම්වරුන් බටහිර ජනතාවට දී ඇති ඉතාම වටිනා සම්පත ඔවුන්ගේ මිනිස් සම්පත හෝ ශ‍්‍රම ශක්තිය හෝ නොවෙයි, එය කුමක් ද යත්, අද බටහිරයේ මුල් බසිමින් ඇති ඉස්ලාමයයි. බටහිරයේ ඇති සෑම රටකම මුස්ලිම් පල්ලි(මස්ජිද්)හා ඉස්ලාමීය සංව්ධාන බොහෝ ගණනක් ඇත. බටහිරයින් ඉතා අධික ලෙස ඉස්ලාමය වෙත ආපසු පැමිණීම, දෛනික සිද්ධියකි. මෙහි ”ආගම වෙනස් කරගනියි” යැයි නොකියා, ”තමාගේ ආගමට ආපසු එතී” යැයි මම සඳහන් කිරීම ඔබට ප‍්‍රහේලිකාවක් වනු ඇත. නියත වශයෙන්ම සෑම කෙනෙක් ම උපත ලබන්නේ අල්ලාහ්ට අවනත වීමෙහි ය. එනම් ඉස්ලාම් හි ය. සෑම දරුවෙකුගේම ස්වභාව්ක උපත සිදුවන්නේ මෙලෙස ය. නමුත් ඔවුන්ව යුදෙව් ආගමට හෝ කි‍්‍රස්තියානි ආගමට හෝ වෙනත් ආගමකට, නැතිනම් නාස්තික වාදීන් බවට වෙනස් කරන්නේ ඔවුන්ගේ දෙමාපියන්ය. නැතහොත් ඔවුහු වෙසෙන සමාජය ය.
අද බටහිර රටවල්හි ඉස්ලාමය වේගයෙන් ව්‍යාප්ත වීගෙන ඇත. මෙම ව්‍යාප්ත වීම කඩුවෙන් (ආයුධයෙන්, බලහත්කාරයෙන්) නොව, මුස්ලිම්වරුන් තනි තනිව හෝ කණ්ඩායම් වශයෙන් කරගෙන යන ප‍්‍රචාරයන්ගෙන් සිදුවන බව නොරහසකි. කි‍්‍රස්තියානි මිෂනාරි නම් වූ විශේෂ සංවිධානයන් අප අතර නැත.
වර්ෂ 1934 සිට 1984 දක්වා ලෝක ජනගහනය 136 % කින් වැඩි වී ඇත. මෙම කාලය තුළ කි‍්‍රස්තියානි ආගම 47% කින් වර්ධනය වී ඇත. ඉස්ලාමය කි‍්‍රස්තියානි ආගමට වඩා පස් ගුණයක් අධිකව එනම් 235% කින් වර්ධනය වී ඇත. මෙම සංඛ්‍යා ලේඛන තම 50 වෙනි සංවත්සරය නිමිත්තෙන් ”ද ප්ලේන් ටෘත්” [the plain truth] නම් වූ කි‍්‍රස්තියානි මාසික සඟරාව, 1984 පෙබරවාරි මස නිකුත් කළ ව්ශේෂ කලාපයෙහි සඳහන් කොට ඇත. එම සඟරාව මෙම ව්ස්තර උපුටා ගෙන ඇත්තේ , “world almanac and book of facts 1935 සහ .. Reader`s Digest almanac and year –book 1983 පොත්පතෙන්ය.
කි. බැ: යුදෙව් ආගම කි‍්‍රස්තියානි ආගම, ඉස්ලාමය යනාදී ආගම් තුනම එකම දෙවියන් විසින් දෙනු ලැබුවේ නම් ඒවා එකකට එකක් වෙනස් වී ඇත්තේ ඇයි?
මුස්: ආදම්(අලෙයි) පටන් මුහම්මද් (සල්) තුමා දක්වා සියලූම වක්තෘවරුන් මුළු මානව සංහතියම අල්ලාහ්ට සම්පූර්ණයෙන් අවනත විය යුතුයි. යන එකම පනිවිඩය ඇතිවය මෙලොවට එවනු ලැබුවේ. මෙම අවනත වීම අරාබි භාෂාවෙන් ඉස්ලාම් යනු කියනු ලැබේ. “ඉස්ලාම්” යන වචනයට ශාන්තිය නම් වූ පදාර්ථයක් ඇත. එයින් සඳහන් වන්නේ මැවුම්කරුවා (අල්ලාහ්) ටත් මවනු ලැබූ ජීවීන්ටත් අතර පවතින ශාන්තිය වේ. යුදෙව් ආගමට හා කි‍්‍රස්තියානි ආගමට කවරෙකු විසින් කුමනාකාරයකින් එම නම තබනු ලැබුවේද, ඒ ආකාරයෙන් කවරෙකු විසින් හෝ ඉස්ලාමයට ”ඉස්ලාම්” යන නම තබනු නොලැබුවේ ය. ඉස්ලාමයට මෙම අර්ථවත් නම තැබුවේ එය පිරිනැමූ අල්ලාහ් ය. මේ පිළිඹඳව අල්ලාහ් කුර්ආනයේ මෙසේ පවසයි. ”අද දින ඔබ වෙනුවෙන් ඔබගේ ආගම මම සම්පූර්ණ කළෙමි, ඔබ වෙත මගේ අනුග‍්‍රහය ද සම්පූර්ණ කළෙමි, තවද ඉස්ලාමය (යහපත්) ආගමක් වශයෙන් ඔබ සඳහා තෝරාගෙන ඇත්තෙමි.” (අල් කුර්ආන්5-3).
යුදෙව් ආගම, කි‍්‍රස්තියානි ආගම යනා දී නම් බයිබලයේ පමණක් නොව බයිබල් ශබ්ද කෝෂයෙහි ද දක්නට නැත. ඊස්රාඉල්වරුන් වෙත එවනු ලැබූ කිසිම වකතෘවරයෙක් ඔවුන් සතු කාර්යභාරය ඉටුකරන කල්හි යුදෙව් ආගම යන නම භාවිතා නොකළහ. ”මෙම පොළොව මත කි‍්‍රස්තියානි ආගම පිහිටුවමි” යැයි යේසුස් වහන්සේ නොපැවසූ හ. ”කි‍්‍රස්තියානි” යන වචනය බයිබලයේ අලූත් ගිවිසුමෙහි තෙවරක් සඳහන් වී ඇත. යේසුස් වහන්සේ මෙලොවෙන් ගොස් බොහෝ කලකට පසු, එනම් ක‍්‍රි. ව 43 පමණ පළමුව මිත්‍යා දෘෂ්ඨිකයින් ද දෙවනු – යුදෙව්වන් ද අන්තියෝක් යන ස්ථානයෙහි දී කි‍්‍රස්තියානි යන වචනය කීහ.
බයිබලයේ අළුත් ගිවිසුම මේ ගැන සඳහන් කරයි.
”ගෝලයෝ කි‍්‍රස්තියානිකාරයෝයයි පළමුකොට කියනු ලැබුවේ අන්තියෝකියේදී ය.”(අළුත් ගිවිසුම:11-26)
පසුව දෙවෙනි රජු මෙසේ පැවසූ බව බයිබලයේ සඳහන් වෙයි.
”එවිට අග‍්‍රිපා කථා කොට, වැඩි පෙළඹීමක් නැතුවම නුඹ මා කි‍්‍රස්තියානිකාරයෙක් කරන්ට සිතනවායයි පාවුල් ට කීවේ ය.”(අළුත් ගිවිසුම:26-28)
මෙලෙස ”කි‍්‍රස්තියානි” යන නම පළමුව පතුරුවන ලද්දේ යේසුස් වහන්සේගේ දේව ගැති මණ්ඩලයේම සිටි සතුරන් විසින් මිස මිතුරන් විසින් නොවන බව පැහැදිළිය. අනතුරුව, පේත‍්‍රැස් විසින් ද කි‍්‍රස්තියානි යන නමට විස්වාසය දක්වන ලදී.
මේ ගැන බයිබලය මෙසේ සඳහන් කරයි.
”නමුත්, යමෙක් කි‍්‍රස්තියානිකාරයෙකු මෙන් දුක්විඳී නම් ඔහු ලැජ්ජා නොවී ඒ නාමය සම්බන්ධයෙන් දෙවියන් වහන්සේට ගෞරව කරත්වා” (අළුත් ගිවිසුම:1 පේත‍්‍රැස් 4-16)
මෙම පොළොව මත මුස්ලිම් වරයෙක් ලෙස අමතනූ ලැබූ පළමු මිනිසා මුහම්මද් (සල්) තුමා නොවෙයි, අල්ලාහ්ට අංග සම්පූර්ණව අවනතවූ ආබ‍්‍රහම් තුමා වෙයි. එපමනක් නොව, ආබ‍්‍රහම්ට පෙර පැමිණී වක්තෘවරුන් වූ ආදම් සහ නෝවා යනාදින්ටද ඉස්ලාමය ජීවන සැලැස්මක් ලෙස අනාවරණය කොට තිබුණි. එවකට පටන් මුළු මිනිස් සංහතියටම අදාළ ජීවන සැලැස්මක් ලෙස ඉස්ලාමය බැබැළෙයි.
මතු සම්බන්ධයි………