“සත්‍යයේ ප්‍රතිඥාව අල්ලාහ් නුඹලාට ප්‍රතිඥා දුන්නේය. (එහෙත්) මම නුඹලාට (අසත්‍යය) ප්‍රතිඥා ලබා දී නුඹලාට (එය) කඩ කළෙමි. තවද මා නුඹලාට (පාපය වෙත) ඇරයුම් කිරීම මිස නුඹලා කෙරෙහි කිසිදු බලයක් මා වෙත නොවීය. එවිට නුඹලා මට පිළිතුරු දුන්නෙහුය. එබැවින් නුඹලා මට දොස් නොකියවු. නුඹලා නුඹලාටම දොස් කියා ගනිවු. මම නුඹලාව (දඬුවමින්) මුදවා ගන්නෙකු නොවෙමි. නුඹලා ද මා මුදවා ගන්නෝ නොවන්නෙහුය. මීට පෙර (අල්ලාහ් සමග) නුඹලා හවුල්කරුවෙකු වශයෙන් මා තැබීම සැබැවින්ම මම ප්‍රතික්ෂේප කරමි.” යැයි (ස්වර්ගය හා නිරය පිළිබඳව සියල්ලන්ට) තීන්දු දෙනු ලැබූ කල්හි ෂෙයිතාන් පවසයි. සැබැවින්ම අපරාධකරුවන් වන ඔවුන්ට වේදනීය දඬුවමක් ඇත.” (ශු අල්කුර්ආනය 14: 22).
ෂෙයිතාන්ගේ අඩිපාරේ ගමන් කළවුන්ට මතු දිනයේ අත්වන ඉරණම මෙම ශුද්ධවූ පාඨයේ පැහැදිළිව සඳහන්වේ. මිනිසා තමන්ගෙන් විමසා ගත යුතු මූලික කරුණ නම් මා ගමන් කරමින් සිටින්නේ කාගේ අඩිපාරේද? මා ගමන් කරන්නේ ෂෙයිතාන්ගේ අඩිපාරේ නම් මා අදම අවදිවී ඉස්ලාම් මග ඔස්සේ ගමන් කළ යුතුයි. එසේ නොකර මතු දිනයෙහි මා අවදිවී කිසිදු ඵලක් නැත.